Utilizamos cookies propias y de terceros para realizar el análisis de la navegación de los usuarios y mejorar nuestros servicios. Al pulsar
Acepto consiente dichas cookies. Puede obtener más información pulsando
Más información o bien conocer cómo cambiar la configuración pulsando en
Configuración de cookies
El almacenamiento o acceso técnico es estrictamente necesario para el propósito legítimo de permitir el uso de un servicio específico explícitamente solicitado por el abonado o usuario, o con el único propósito de llevar a cabo la transmisión de una comunicación a través de una red de comunicaciones electrónicas.
El almacenamiento o acceso técnico es necesario para la finalidad legítima de almacenar preferencias no solicitadas por el abonado o usuario.
El almacenamiento o acceso técnico que es utilizado exclusivamente con fines estadísticos.
El almacenamiento o acceso técnico que se utiliza exclusivamente con fines estadísticos anónimos. Sin un requerimiento, el cumplimiento voluntario por parte de tu Proveedor de servicios de Internet, o los registros adicionales de un tercero, la información almacenada o recuperada sólo para este propósito no se puede utilizar para identificarte.
El almacenamiento o acceso técnico es necesario para crear perfiles de usuario para enviar publicidad, o para rastrear al usuario en una web o en varias web con fines de marketing similares.
Anónimo
Posted at 09:38h, 03 noviembreO meu mías sincero pesame para a familia da minha querida companheira que siempre recordaréis com cariño muita saudade .Clara pereira
Anónimo
Posted at 10:19h, 03 noviembreEn estos tiempos difíciles, te has ido sin poder despedirte.
Pero espero que pueda llegarte mi despedida aunque tenga que der a distancia por éstas circunstancias tan complicadas que nos han tocado vivir.
Ojalá tu camino siga aquí, al lado de los tuyos,y de tantos amigos como yo que te conocíamos, y sabemos que nunca te merecías un final tan temprano. L@s compañer@s del Hotel Purta del Camino sabemos que eras una las mejoras compañeras,y mejor persona que hemos tenido.
Te nos vas,y llevas contigo la fortaleza de una gran mujer,y la mejor sonrisa que tenías siempre para todos.
En nuestros recuerdos te llevaremos,y yo en el mío seguro para siempre.
Un enorme abrazo a tu familia,y mucho ánimo en éstos momentos.
Anónimo
Posted at 11:18h, 03 noviembreForon moitos anos de compartir momentos, moito traballo, risas e unha maravillosa complicidade. Eras e serás a mellor compañeira de traballo que puden ter, sempre disposta a todo con un sorriso na tua cara. Hoxe toca despedirse de ti na distancia pero sempre estarás no meu corazón porque te foches demasiado pronto e non e xusto. Ojala Suso, Tamara e Lara saquen forzas non sei de donde para seguir a diante sin ti ..que a terra che sea leve compañeira …Boa viaxe
Anónimo
Posted at 12:13h, 03 noviembreQuerida compañeira vaste demasiado pronto e sin poder despedirnos de ti. Quedome con todo o bonito que vivimos todos estes anos , momentos de moito traballo, de agobio pero moitos momentos de risas porque ti nunca tiñas unha queixa sempre con boa cara sempre disposta a axudar a facilitar todo os demais , foches a mellor compañeira que podia ter …
Ojala Suso, Tamara e Lara saquen forzas para seguir sin ti , moito animo familia .
Boa viaxe compañeira ..nunca te olvidarei
Anónimo
Posted at 15:17h, 03 noviembreQuerida compañeira vaste demasiado pronto e sin poder despedirnos de ti. Compañeira maravillosa sempre disposta para axudar sen unha mala cara , daba o mismo que estuveramos agobiadas daba igual todo. Eras e sempre seras a nosa Maria e sempre te imos recordar porque ninguen morre mentras se recorda.. Quedome cos nos momentos de risas e toda esa fortaleza que tiñas sempre sen queixarte de nada.
Moita forza e ánimo para Suso ,Tamara e Lara para poder seguir camiñando nesta vida sen ti…Boa viaxe compañeira
Anónimo
Posted at 16:34h, 03 noviembreAmiga mía, donde estés, cuida de los tuyos como lo hiciste entre nosotros. Te amaremos, como cuando podíamos abrazarte. El cielo ha ganado una estrella. Te queremos. Rosario Maza
Anónimo
Posted at 16:45h, 03 noviembreQuerida compañeira vaste demasiado pronto e sen poder despedirme de ti , quedome cos momentos de risas no medio do caos e da carga de traballo sempre tiñas unha boa cara e nunca unha queixa. Eras e serás a mellor compañeira que puden ter, nunca te vou olvidar…Moito ánimo e forza para Suso , Tamara e Lara para poder soportar esta traxedia que vos tocou vivir.
Boa viaxe compañeira
Anónimo
Posted at 20:33h, 03 noviembreNinguno de nosotros es capaz de expresar con palabras como nos sentimos…en nuestra mente solo se repite la palabra » injusto» porque simplemente lo es…no somos capaces ni siquiera de imaginar cómo os sentís vosotros, su familia , si lo único que conseguimos es llorar…
Hoy no podemos estar ahí para acompañarte, para de alguna forma poder despedirnos en este camino, pero si podemos prometerte que te recordaremos cada día, al hablar de ti, de tu sonrisa de cada mañana, de tus bromas al ponernos trampas en la cocina, de tus medio broncas cuando no cogiamos los platos que no cabían en el frontal, de tus bizcochos que ya superaban a los de nuestra gran chef » a pesar de ser su receta»…de todo el cariño que nos has dado, de tu agradecimiento cuando comíamos contigo porque no te gustaba hacerlo sola…
Nos sentimos privilegiados por haber compartido parte de nuestro día a día contigo, por habernos dejado formar parte de tu » otra familia» y hoy te prometemos que seguiremos haciéndolo, recordándote, porque siempre serás eterna mientras todos te recordemos…y quizás si hoy pudieras decirnos algo sería…
» La muerte no es nada. Yo solo me he ido a la habitación de al lado. Lo que éramos, seguiremos siéndolo.
Llamadme por el nombre por el que siempre me habéis llamado, María, habladme como siempre lo habéis hecho.
No lo hagáis en un tono diferente, de manera solemne o triste. Seguid riendo de lo que nos hacía reír juntos. Pronunciad mi nombre en casa como siempre se ha hecho, sin ningún atisbo de sombras…
La vida es lo que siempre ha sido, el hilo no está cortado.
Os espero, no estoy lejos, justo al otro lado del camino. Todo va a ir bien. Volveremos a encontrarnos.
Secaros las lágrimas tan solo porque seguís queriéndome, estoy aquí, mientras todos me recordéis, al otro lado del camino, con mi mejor sonrisa…»